HOE IS HET NU MET?
Hoe is het nu met de makers die we afgelopen jaar hebben ontvangen bij Expo Bart? Wat beweegt hen in tijden van social distancing? Waar halen ze hun inspiratie vandaan of omarmen ze juist het collectieve stilstaan?
RONALD DE CEUSTER
Ronald de Ceuster toonde precies een jaar geleden zijn project UNFURL bij Expo Bart. Het was de daaropvolgende herfst dat hij dacht: ‘ik zou weer een jaar uitsluitend op mijn atelier moeten gaan werken, de tijd hebben voor het uitwerken van nieuwe ideeën. Maar moest ik juist niet investeren in netwerken, social media bijhouden, naar openingen gaan, plannen maken voor kunstprojecten, zorgen dat ik mijn werk kan tentoonstellen, zorgen dat ik zichtbaar ben, zorgen dat ik geld genereer? Eén ding was mij wel duidelijk: de vaart was eruit na een periode van tentoonstellingen en performances waarbij ik balanceerde tussen theater en beeldende kunst.’
‘Ik ging mijn atelier in en vond de weg terug in het tekenen, daar waar het ooit begonnen was. De verwondering was weer terug. Ik was blij met mijn monoprints waarbij ik de nog natte inkt liet uitvloeien. Inkt kwam op de vloer, druppelde van het papier af en een kopje water vermengd met drukinkt viel om. De vloer werd een tekening. Mijn werk betrad het atelier en even later zou ik zelf mijn werk gaan betreden. Maar toen kwamen de coronamaatregelen. En dat hielp, want nu hoefde ik alleen nog maar op mijn atelier te zijn.’
‘Sinds de lock down is de organisatie van mijn werk zich gaan mengen, ik teken, ik mail, ik verschuif en ik plaats. Ik doorloop voortdurend maakprocessen en zo is de vervolgstap op UNFURL ontstaan. Foto- en videobeelden van werk waarbij het performatieve en het beeldende zonder hiërarchie samenvallen. Al deze werken noem ik Studio Life, want ik leef in mijn atelier, schik me erin. Ik realiseer me dat als ik een foto post op social media, de betekenis van mijn werk onmiskenbaar wordt gerelateerd aan de impact van corona. Mijn werk houdt zich echter in bredere zin bezig met afwezigheid en aanwezigheid, zijn en niet zijn, betrokken zijn en afstand houden, onderdeel en tegelijkertijd veroorzaker willen zijn van het beeld.’